Design thinking ეს არის იდეოლოგია, რომელსაც უკან უდგას პროცესი. Design Thinking-ის იდეოლოგია ეფუძნება პრინციპს, რომ ინოვაცია იქმნება პრაქტიკული და მომხმარებელზე ორიენტირებული მიდგომების საფუძველზე, როდესაც მთავარი ამოცანა პრობლემების გადაჭრის გზების მოძიებაა. დიზაინის პრინციპებით აზროვნების პროცესი 6 ძირითად ფაზად იყოფა (იხილეთ ილუსტრაცია).

გაიაზრე (Empathize):

პროცესის პირველ ეტაპზე მთავარი ამოცანაა, სწორად იქნას აღებული სტარტი ინოვაციური იდეების განვითარებისაკენ. ამისათვის უმნიშვნელოვანეს კომპონენტს წარმოადგენს შერჩეულ სფეროში ადამიანების, მომხმარებლის მიერ განვლილი გზის და მთავარი პრობლემების სწორი იდენტიფიკაცია. იმისათვის, რომ გავიაზროთ რა აწუხებს ადამიანს სხვადასხვა პროცესში და სიტუაციაში, მნიშვნელოვანია, რომ მოვახდინოთ მომხმარებლის მიერ განვლილი გზის სწორი ანალიზი.

მაგალითისათვის, განვიხილოთ კომპანია “Smart Solutions” და მომხმარებლის გამოცდილება რესტორანში:

კომპანია “Smart Solutions” სურს ინოვაციური სერვისი შესთავაზოს იმ ადამიანებს, რომლებსაც არ მოსწონთ სარესტორნო მომსახურების ამჟამინდელი პროცესი. მათთვის, როგორც ახალი პროდუქტის/სერვისის დიზაინერებისათვის, მნიშვნელოვანია მომხმარებლის პრობლემების და დისკომფორტის სწორი გააზრება,

მაგალითისთვის, კომპანიამ შეარჩია სარესტორნო ბიზნესისათვის ერთ-ერთ ყველაზე მტკივნეულ პროცესი, რომელიც მომხმარებლის მიერ ანგარიშის მოთხოვნას და გადახდას უკავშირდება. მათ კარგად გაიაზრეს პრობლემის არსი, მომხმარებლის მიერ გავლილი პროცესი მომსახურე პერსონალის დაძახებიდან საბოლოო ჩეკის მიღებამდე.

რის შემდეგაც აზროვნების დიზაინის მეთოდი შემდეგ ეტაპზე გადადის.

განსაზღვრე (Define):

ამ ეტაპზე ერთიანდება მიღებული ინფორმაცია და ხდება მისი ანალიზი. ამ დროს მნიშვნელოვანია, კარგად გაანალიზდეს რა არის პრობლემის არსი, რა აწუხებს მომხმარებელს ყველაზე მეტად, რა არის პრობლემის გამომწვევი მთავარი მიზეზები, სად არის ინოვაციური გადაჭრის გზების ყველაზე დიდი რესურსი. მაგალითისთვის, კომპანია “Smart Solutions” და მათი მიერ წამოჭრილი პრობლემა განვიხილოთ, ამ პროცესში პრობლემის გამომწვევი რამდენიმე მიზეზია:

1. მომხმარებელს მიმტანთან არ აქვს მუდმივი კავშირი, რის გამოც უწევს ხელების ქნევა, დაძახება და სხვა არც ისე კომფორტული გზების მიმართვა
2. მიმტანს უწევს კომპიუტერთან მისვლა, ანგარიშის დახურვა, ჩეკის ამობეჭდვა და მაგიდასთან მიტანა
3. იმ შემთხვევაში, თუ გვჭირდება ხურდა ფული, მიმტანს უწევს სალაროსთან დაბრუნება, ჩეკის ამობეჭდვა და ხურდის უკან დაბრუნება, ხოლო
4. იმ შემთხვევაში თუ მომხმარებელს სურს ბარათით გადახდა, მიმტანს უწევს ტერმინალის მოტანა მაგიდასთან და ოპერაციის განხორციელება.

შემდეგ ეტაპზე აუცილებელია დაისვას კითხვა „რატომ?“ მაგალითის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, მოცემულ კითხვაზე პასუხები შესაძლოა იყოს:

1. კავშირი არ არის მიმტანთან, იმიტომ რომ არ არსებობს რაიმე ფორმით მესიჯის გადაცემის საშუალება
2. მიმტანს უწევს კომპიუტერთან მისვლა იმიტომ, რომ მას არ აქვს ისეთი ტექნოლოგია, რომელიც ადგილზე მისცემს ანგარიშის ჩვენების ან ამობეჭდვის საშუალებას
3. საჭროა ხურდა ფული ვინაიდან გადახდა არ ხდება ელექტრონულად
4. ტერმინალის მოტანა ხდება იმ შემთხვევში თუ მომხმარებელი ბარათით იხდის და ამის შესახებ წინასწარ არ არის ცნობილი.

მოცემული მიზეზების დეტალური ანალიზით შესაძლებელია მათი სხვადასხვა კრეატიული გადაჭრის გზების მოფიქრება, რაც ინოვაციური იდეების საფუძველი შეიძლება გახდეს.