საფონდო ბირჟის ანალიტიკოსების უმრავლესობა “კაპიტალის რენტაბელურობას” (ROE) კომპანიის წარმატების სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან საზომად მიიჩნევს. კაპიტალის რენტაბელურობა (ROE) მოგებას ბალანსის უწყისზე სააქციო კაპიტალის მოგების პროცენტად განსაზღვრავს. ეს “კაპიტალი” სააქციო კაპიტალისა (აქციების გაყიდვისგან მიღებული კაპიტალისგან) და რეზერვისგან (კომპანიის დაგროვილი და გაუნაწილებელი მოგებისგან) შედგება.

კაპიტალის რენტაბელურობა (ROE) სავაჭრო პირობების გავლენას განიცდის. ცუნამისა და წყალდიდობების შემდგომ ჯერ კიდევ აღდგენის პროცესშია თოყოტა, რომლის კაპიტალის რენტაბელურობის (ROE) მაჩვენებელმა 2012 წელს 3.9%-ს მიაღწია. ხოლო მისმა კონკურენტმა ჯენერალ მოტორსმა (GM), რომელიც ბუნებრივი კატაკლიზმებით არ დაზარალებულა, 16.7%-ის დაწერა მოახერხა. კაპიტალის რენტაბელურობის (ROE) მაჩვენებელზე დაყრდნობით ჩანდა, რომ აქციონერების ინვესტიციებიდან მოგების მიღებას GM-ი 4-5-ჯერ უკეთ ახერხებდა.

საინვესტიციო შესაძლებლობების ინდიკატორის სახით ROE შეიძლება საკმაოდ პრობლემატურიც აღმოჩნდეს. პროცენტული შედეგი ორი ფაქტორის ურთიერთქმედებაზეა დამოკიდებული: რამდენად მაღალია მოგება და რამდენად დაბალი სააქციო კაპიტალი. Toyota-სა და GM-ს 2012 წელს, გადასახადების გადახდამდე, მოგება თითქმის ერთნაირი ჰქონდათ, მაგრამ კომპანიებში არსებული სააქციო კაპიტალის ოდენობა მცდარ სურათს ქმნის. Toyota-ს სააქციო კაპიტალის მაღალი მაჩვენებლის მქონე, ათწლეულების განმავლობაში დაგროვებული მოგებით გამყარებული დიდი ბალანსის უწყისი ჰქონდა. 2009 წელს GM-ის გაკოტრებამ კომპანიის რეზერვების დაცარიელება და მისი მცირე სააქციო კაპიტალით დატოვება განაპირობა. GM-ის ROE-ს მაღალი მაჩვენებელი მეტწილად მისი კოლაფსისა და კომპანიისთვის მთავრობის გაცემული დახმარების შედეგია.

2000-იან წლებში ბევრმა ბანკმა ბალანსის უწყისი აქციების უკან გამოსყიდვით შეამცირა. აქციონერებისგან აქციების შესასყიდად ნაღდი ფული გამოიყენეს და ფორმულის ქვედა ხაზზე მდგომი „კაპიტალი“ შეამცირეს. ამან ROE გაზარდა, მაგრამ კომპანია კაპიტალის სარისკო სტრუქტურის მიმართულებით წაიყვანა. ROE-ს მაქსიმიზაციით 2007-08 წლების ფინანსურ კრიზისთან გასამკლავებლად ბანკებს ცოტა ფული დარჩათ.

დიდი წიგნი ბიზნესზე